De titel van de long is: de minister die het levengevende netwerk beheert, een soort energiebeheerder van het meridianen-netwerk.
De longen strekken zich uit tot in de huid. De huid is het buitenhuis van en reflecteert de conditie van de long. Het is als je jezelf wilt definiëren slim om eerst af te bakenen: een cel zou een celwand aanleggen, wij trekken de huid aan. In de communicatie tussen binnen en buiten is het slim om te weten waar je ophoudt of begint, bij de huid. De communicatie loopt via de mate van doorlaatbaarheid van je buitenkant
. Bij koude of onveiligheid/veelheid zal je wellicht de doorlaatbaarheid anders instellen dan op een zonnige plek in de natuur zonder al te veel mensen om je heen.
De long meridiaan opent boven in de borst net onder het sleutelbeen en verbindt zich dan met de binnenzijde van de arm tot aan de duim. Het impliceert daar het ontvangen en openstellen. Denk aan hoe je je opent voor de dag als je wakker wordt en je uitrekt:
De long opent zich bij de geboorte door de druk van de atmosfeer wat zich uit in huilen en geluid van de nieuwgeborene. Na de geboorte krijgt de long telkens impulsen vanuit het aanraken van de huid , het wassen, het aaien en knuffelen, huid-huid contact. Door deze impulsen leert het kindje zich definiëren en krijgt het identiteit en vorm. Daar vanuit kan hij/zij de wereld gaan verkennen. In onderzoeken met kinderen die weinig prikkels krijgen aangeboden, in de vorm van aanrakingen, gezichten, geluiden, vormen of kleuren, blijkt dat kinderen na een bepaalde tijd de interesse in hun omgeving kwijtraken, de communicatie met buiten wordt steeds minder: de long energie kan niet floreren zonder communicatie. Met een gezonde longenergie is er interactie, nieuwsgierigheid en de behoefte om de wereld naar je toe te halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten