Qi en Ki

Ki is geen idee, het is een ervaring van het lichaam.


Ki ( of Qi in het Chinees) wordt vertaald met levensadem,vitaliteit, energie. De eerste vertaling is beter omdat ki zich beweegt tussen materie en energie, het kan zich manifesteren in beiden. Als de zucht wanneer je ontspant, de ingehouden adem als er iets spannends gebeurt,de voelbare stilte voordat je je ja-woord geeft of een handtekening moet zetten die in een keer moet lukken. Vooralsnog is het meest eenvoudig gewoon het woord ki te gebruiken, net als de Japanners die tot mijn grote verbazing doodgewoon naar elkaars ki informeren: gen ki desu ka? zoals wij alles goed? naar elkaar roepen.


Ki gaat aan vorm vooraf, het vormt de vorm. Als de planten in je vensterbank die naar de zon groeien, de positie van je nek als je beeldscherm niet recht voor je staat, en de bomen in het landschap die de meest voorkomende wind verraden in hun vorm.

Alles wat je laat zien in de wereld is ki: de stem die zich plotseling verheft, omfloerst wordt, ogen die stralen, de kleur van je huid, hoe je beweegt, je handschrift, het ritme van je woorden.


Hokusai heeft in zijn tekening van de grote golf van Kanagawa het moment van ki prachtig gevangen: de golf is op haar hoogtepunt en je voelt de schijnbare stilte voor de omslag naar een machtige beweging met veel geluid, juist op dit snijvlak beweegt ki zich.